Poświęcone Matce Bożej, Węgry uwalniają się od jarzma otomańskiego

Święty Stefan król Węgier chciał być koronowany w dniu Bożego Narodzenia w 1000 roku; pragnął, aby wizerunek Maryi został wyhaftowany na jego królewskim płaszczu i aby w pobliżu pałacu zbudowano wspaniały kościół pod wezwaniem Maryi.


W dzień Wniebowzięcia NMP w 1038 roku król odnowił akt poświęcenia Maryi i ofiarował Jej swoja koronę, prosząc Ją, aby czuwała nad młodym Kościołem swojego kraju.


Święty biskup benedyktyn Gerard z Csanad (†1046) nakłonił Węgrów, aby nazwali Maryję Dziewicę „Magna Domina”, „Wielka Pani Węgrów” i aby cały lud Jej oddawał część, którą obdarzał pogańską boginię płodności i życia „Boldog Asszony”.


Modlitwa „Anioł Pański” o świcie, w południe i wieczorem została wprowadzona na Węgrzech po zwycięstwie nad Turkami pod Belgradem w 1456 roku. Później, w 1541 roku, Budapeszt był okupowany przez Otomanów (muzułmanów tureckich), ale został wyzwolony w 1686 roku.


W następstwie tego wyzwolenia węgierski cesarz Leopold I odnowił w 1693 roku narodowy akt powierzenia swojego kraju Maryi.

Tłumaczone z francuskiego: Marie de Nazareth